- باشگاه مشتریان
- تماس بگیرید:
- تورهای خود را به ما معرفی کنید
شاید در حال حاضر با توجه به شرایط کنونی ایران و جهان، یکی از بهترین مکانها برای دور شدن از شهر و دغدغههای روزانه و پیدا کردن آرامش، روستاهای گردشگری، تفریحی و تاریخی هر منطقه است. حسن این روستاها این است که علاوه بر این که نزدیک به شهرها هستند و مسافت زیادی نباید طی شود، با این روستاها آشنا میشویم.
در این مقاله قصد داریم با 7 روستای منحصربفرد ایران آشنا شویم.
روستای سیرچ در پنجمین شهر تاریخی ایران یا شهر کلوتها قرار گرفته است. با توجه به منطقه کویری کرمان، شاید تعجب آور باشد که چرا یک منطقه کویری و خشک باید به عنوان یک منطقه گردشگری معرفی شود. اما ...
این روستای تفریحی و گردشگری در جنوب غربی شهرستان شهداد و 80 کیلومتری استان کرمان قرار گرفته است که از قدیم الایام منطقه شهداد و اطراف آن به خاطر آب و هوای خنک و مرطوب، به بهارستان معروف بوده است؛ به همین دلیل این منطقه و خصوصا روستای تفریحی و گردشگری سیرچ تبدیل به یکی از مراکز اصلی گردشگری کرمان شده است؛ به طوری که جمعیت 1550 نفری روستا در نیمههای اول سال، به بیش از 10 هزار نفر خواهد رسید. علاوه بر آب و هوا، چشمه آب گرم چوشان در 45 کیلومتری کرمان و جنوب روستای سیرچ، بسیاری از مردم را برای رفع یا بهبود مشکلات پوستی و مفصلی خود به این روستا میکشاند.
روستای سیرچ در ارتفاع 1550 متری منطقه قرار گرفته است و حتی دارای یک پیست اسکی است که شما در زمستان میتوانید از پیست اسکی این روستا استفاده نمایید.
گرچه زمین مسطح برای کشت مزارع گندم و جو بسیار کم است، اما هوای خنک و مرطوب و آب فراوان روستا باعث رویش انواع گلهای وحشی و درختان میوه مثل گیلاس، آلبالو، انجیر و انگور در لابهلای سنگلاخهای دامنه کوههای روستا شده که این درختان میوه به غیر از تعداد بیشمار درختان کهنسال سرو، صنوبر و چنار روستا است.
کسب و کار مردم روستا اکثرا کشاورزی و دامداری است.
انواع هنرهای دستی مانند قالیچه، حصیر و ... یا مواد خوراکی درجه یک مانند روغن حیوانی یا خشکبار از سوغاتیهای روستای تفریحی و گردشگری سیرچ است.
با توجه به آب و هوای روستا، چشم اندازهای بکر و منحصربفرد، باغهای سرسبزِ پر از میوه و مردم خونگرم و مهربانش، دور از ذهن نیست که بخواهید چند روز در این زیبایی و آرامش سپری کنید. اگرچه مرکز اقامتی برای گردشگران به این روستا وجود ندارد، اما مردم روستا با روی گشاده آماده پذیرایی از شما هستند.
دسترسی به روستا هم از جاده کرمان- سیرچ و هم شهداد- سیرچ امکانپذیر است. این روستا در 80 کیلومتری شرق استان کرمان قرار گرفته است. باید ابتدا خود را به شهرستان شهداد برسانید، پس از طی 30 کیلومتر از طریق جاده شهداد به روستای سیرچ خواهید رسید.
روستای ماخونیک، هفتمین روستای شگفت انگیز و منحصربفرد شناخته شده در جهان، به دلیل آداب و رسوم، فرهنگ مردمش و نوع معماری خانههایشان است که به سرزمین لی لی پوتها معروف شده است.
این منطقه در واقع یک جلگه متشکل از 12 روستا یا آبادی به نامهای جلارو، خارستو، دامدامه و میش نو، لجونگ (سفلی و علیا)، سولابست، سفال بند، کلاته بلوچ، کفاز، توتک، چاپنسر و ماخونیک است. در واقع ماخونیک بزرگترین این روستاها است که به سرزمین لی لی پوتهای داستان گالیور معروف شده است. اما این که چرا قد و قامت مردم روستا به کوتولههای ساکنان سرزمین افسانهای لی لی پوتها شبیه است، میتواند به علت ازدواجهای فامیلی متعدد و همچنین نوع تغذیه مردم روستا باشد. قد مردم روستای ماخونیک نهایتا به 1.40 برسد.
روستای تفریحی و گردشگری ماخونیک دارای خانههایی بدون هیچ گونه شکل هندسی است که به علت قرارگیری روستا در دامنه تپه، در گودی زمین و به صورت فشرده به هم ساخته شدهاند. برای حفظ گرما و سرما، روستاییان تقریبا 1 متر از کف خانههای خود را در زیر زمین ساختهاند و بنابراین برای ورود باید از چند پله گذشت. البته به دلیل کوتاهی قد مردم روستا، درب خانههای ساخته شده از چوب درختان نیز کوچک شده است و اگر شما بخواهید وارد خانههای آنها شوید، باید گردنتان را خم کنید و دولا شوید. خانههای ساخته شده با خاک و سنگ در این روستای تفریحی و گردشگری، یک اتاق 10 یا 12 متری هستند، بدون هیچ پنجره یا منفذی به بیرون، به جز در ورودی. البته طاقچه برای تزیین داخل خانهها، کرشک یا اجاق گِلی برای غذا پختن و کندیک یا مخزن نگهداری گندم و جو وجود دارد. سقف خانهها با شاخ و برگ درختان پوشیده شده است.
این روستا به دلیل قرارگیری در گودی زمین و عدم دسترسی به بیرون، صدها سال به دور از چشم همگان قرار داشته و تنها حدود 30 تا 40 سال پیش قسمتی از کوه را شکاف دادند و جادهای برای عبور و مرور مردم ساختند.
برج سنگی ماخونیک که در حال حاضر تبدیل به جاذبه گردشگری روستا شده، در طبقات بالایی ساخته شده و نقش برج دیده بانی داشته است. سنگ سیاه که سنگ نگارهای در نزدیکی قنات ماخونیک است، برج گل انجیر، بنای برج و قلعه، نادر مرده و منزل سرگردونی از دیگر آثار تاریخی و جاذبههای گردشگری روستای ماخونیک است.
مردم این روستا در واقع اصلیت افغانی دارند که 3 تا 4 قرن پیش به این منطقه آمدهاند و شروع به دامداری و چوپانی در این منطقه کرده و در نهایت در منطقه ماخونیک ساکن شدند.
تلویزیون را شیطان میدانستند و اجازه تماشا و جادو شدن به کودکان خود نمیدادند.
سیگار کشیدن، شکار کردن، خوردن گوشت و حتی نوشیدن چای، گناه بود.
تمام این آداب و رسوم تنها به کمتر از 50 سال باز میگردد. اما با کشیدن جاده به سمت روستا، خانههای آجری قد برافراشته اند، به مردم قطره و قرص آهن داده شده و قد نسل جدید کمی بهتر شده است.
این روستا که تنها نیم ساعت با افغانستان فاصله دارد، در 78 کیلومتری دهستان درحِ شهرستان سربیشهی خراسان جنوبی قرار دارد.
روستای کرکبود در 135 کیلومتری غرب تهران، استان البرز و منطقه طالقان قرار گرفته است. قدمت روستا را از اشیایی که در اطراف روستا یافتهاند، به سده چهارم نسبت میدهند.
شغل اکثر مردم روستا باغداری و کشاورزی است، گردو و سیب از مهمترین و پرآوازهترین محصولات باغهای این روستا است. کشاورزان روستا حبوبات کشت میکنند.
علاوه بر این کوچه باغها، خانههای قدیمی ساخته شده از خشت و گل با سقفهای شیروانی نیز در زیبایی این روستا نقش بسیار مهمی دارند.
آبشار کُر روستای کرکبود در فاصله 700 متری از آن قرار گرفته است و یکی از جاذبههای گردشگری منطقه محسوب میشود.
علاوه بر جوئر چشمه و اِشکِس که چشمههای روستا هستند، یخچالهای طبیعی که با توجه به بافت کوهستانی و سرمای هوای منطقه طالقان شکل گرفتهاند، مهمترین منبع تامین کننده آب روستا میباشند، علاوه بر این که تبدیل به جاذبه گردشگری نیز شدهاند.
گرمابه روستا دارای رختکنی با 4 طاق نما بوده است که در حال حاضر مخروبه شده است.
آرامگاه امامزاده زید ابراهیم با قدمتی که به سده نهم باز میگردد، آرامگاه امامزاده شاه محمد حنیفه در بخش مرتفع روستا از دیگر جاذبههای تفریحی و تاریخی روستا محسوب میشوند.
بهترین زمان سفر به این روستا با توجه به قرار گرفتن در بخش کوهستانی، بهار و تابستان و پاییز است.
در روستای تفریحی و گردشگری کرکبود، پرورش زنبور عسل به دلیل پوشش گیاهی مناسب و منطقه کوهستانی آن صورت میگیرد. شاید اولین پیشنهاد برای سوغاتیِ مخصوصِ این روستا عسل باشد.
همچنین صنایع دستی مانند قالیچه و گلیم از معروفترین سوغاتی روستا بعد از عسل است.
برای رسیدن به این روستا باید بعد از اتوبان کرج- قزوین وارد شهرستان طالقان شوید. در 5 کیلومتری شمال شرقی بالا طالقان، یک جاده فرعی قرار دارد که شما را به دره کرکبود میرساند. روستای کرکبود پس از گذشتن از چند روستا در انتهای مسیر قرار گرفته است.
روستای فیلبند را با 2300 متر ارتفاع از سطح دریا، مرتفعترین روستای مازندران میشناسند. هنگامی که وارد این روستای تفریحی و گردشگری میشوید، گویا وارد دریایی از ابر شدهاید.
دلیل نامگذاری این روستا سختی راه به علت ارتفاع زیاد آن است. (در گویش مازنی، فل معنای خستگی میدهد و بند هم معنای بند آمدن یا نتوانستن است.) بنابراین انتظار دیدن فیل در روستای فیلبند و ارتفاع بالای 2000 متری نداشته باشید.
علاوه بر دریای ابر در خود روستای فیلبند، 2 جنگل سنگ چال و چلاو از دیگر جاذبههای دیدنی مسیر روستا است. گرچه دیدن این 2 جنگل بکر با دشتهای زیبا و سرسبز که مکان چرای گوسفندان است یا مشاهده کلبههای چوبیِ یادآور کارتون بچههای کوه آلپ، بسیار لذت بخش است، اما جاده مشخص شدهای برای رسیدن به فیلبند وجود ندارد و پیدا کردن جاده محلی برای رسیدن به روستا کار آسانی نیست.
در فصل بهار و تابستان ظرفیت روستا حدودا 3 تا 4 برابر جمعیت خود میشود. در این روستا هتل و مهمانخانه وجود ندارد،. بنابراین اگر قصد ماندن در اینجا را دارید، پیشنهاد میکنیم، به "تکیه غرب" روستا مراجعه کنید که توسط خود روستاییان برای کمک به گردشگران برای اجاره اتاق یا خانه ساخته شده؛ علاوه بر این خود شما نیز خودتان میتوانید، خانهها و ویلاهای محلی را اجاره کنید. به دلیل شرایط و موقعیت خاص روستا اجاره این خانهها بسیار بالا است. راه دیگری که میتوانید شب را به صبح برسانید، برپایی چادر و کمپینگ است؛ البته اگر توان تحمل سرمای شب روستا را داشته باشید.
بهترین زمان سفر به این روستای تفریحی و گردشگری در بهار و تابستان است؛ گرچه به علت قرارگیری روستا در ارتفاعات، از گرما و شرجی بودن هوا خبری نیست، اما پاییز و زمستان سردی دارد.
فاصله این روستا تا تهران 240 کیلومتر است. برای سفر به روستای فیلبند باید وارد جاده هراز شوید و به سمت دهستان خوشرودِ آمل برانید. در جنوب غربی شهرستان آمل و شرق رودخانه هراز، جاده فرعی به نام چلاو دیده میشود، چلاو شما را به فیلبند خواهد رساند.
میتوان گفت که مازیچال روستای تفریحی و گردشگری شناخته شدهای است و همه ما حتی یک بار به آن سر زدهایم.
در گویش محلی مازندران، مازیچال، مووزی چال تلفظ میشود؛ به دلیل تعداد زیاد درختان بلوط (در گویش مازنی، مازی معنای درخت بلوط میدهد و چال همان چاله یا گودال است.)
مازیچال در کلاردشت که به نام همیشه بهار معروف است، قرار گرفته، شاید قرار گرفتن در منطقهای مانند کلاردشت، خود نشان از زیبایی و منحصربفرد بودن این روستای تفریحی و گردشگری باشد.
مازیچال در ارتفاع 2600 متری از سطح دریا قرار گرفته است. هوای این روستای ییلاقی، آدم را مجبور میکند که حتی در شبهای تابستان نیز لباس گرم همراه داشته باشید. با توجه به این توضیح، باید انتظار زمستان بسیار سردی را در مازیچال داشته باشیم. افراد محلی که حدودا 60 – 50 خانوار مازیچالی هستند، تنها تابستان تا پاییز در اینجا ساکن هستند، حدودا از اواخر خرداد تا اوایل پاییز.
با توجه به سردی هوای این روستا و عدم سکونت مردم روستا در تمام سال، اقامتگاهی برای گردشگران نیز در نظر گرفته نشده است. معمولا پیدا کردن اتاق یا خانهای نیز کار سادهای نیست؛ بهترین راه برگشت به کلاردشت و استفاده از مهمانخانهها و مجموعههای اقامتی کلاردشت است. اما اگر دوست دارید که در طبیعت چادر برپا کنید، لباس گرم و کیسه خواب حتما همراه داشته باشید.
ابتدا باید از جاده زیبای چالوس خود را به مرزن آباد برسانید، بعد به سمت کلاردشت برانید. از فرعی که در سمت چپ جاده کلاردشت به عباس آباد وجود دارد، 23 کیلومتر تا ابتدای جاده مازیچال فاصله دارید، ابتدای جاده مازیچال، دامنه جنگل است؛ جاده مازیچال یک جاده پرشیب و خاکی است، اما تنها پس از طی 17 کیلومتر، به دشتی میرسید که با زیبایی بیکرانش، خستگی را فراموش میکنید.
روستای وانشان یا وانشون (به زبان محلی) یا ونیشون از توابع گلپایگان استان اصفهان است.
این روستا دارای آب و هوای بسیار مطبوعی است، چرا که نزدیک به ارتفاعات قرار گرفته است.
روستای وانشان قدمت بسیاری دارد. این قدمت با توجه به کتیبهای که در امامزاده ابوالفتوح سلیمان بن موسی بن جعفر پیدا کردهاند و مربوط به قرن دهم هجری است، همچنین درخت عظیمی که کنار دیوار امامزاده قرار دارد و نزدیک به 1000 سال عمر دارد، تخمین زدهاند.
علاوه بر اینها یک غار در سال 1391 کشف شد که تعدادی ظروف سفالی شکسته و چندین بقایای استخوان انسان در آن کشف شده که قدمت آنها به بیش از 3000 سال میرسد.
تمام اینها نشان دهنده این است که وانشان تنها یک روستای تفریحی و گردشگری نیست، بلکه قدمت بسیاری دارد.
مردم وانشان به زبان وانشونی که شباهت به زبان و گویش خوانساری دارد، صحبت میکنند. لازم به ذکر است که زبان وانشونی از قدیمیترین زبانهای ایران است.
بقعه امامزاده ابوالفتوح سلیمان بن موسی بن جعفر، یکی از بناهای قدیمی و جاذبه گردشگری این روستا است. فضای داخلی این بقعه دارای یک سقف چوبی است که از زیر سقف، خوشنویسی با خط نستعلیق و نقاشیهای بسیار ارزشمندی وجود دارد.
علاوه بر این یک صندوق چوبی منبت کاری بسیار نفیس در داخل بقعه قرار دارد که ضریح روی آن قرار گرفته است. درب این امامزاده نیز در فهرست آثار ملی ثبت شده قرار گرفته است.
برای غارنوردی در این روستا، میتوانید به کوه جمال بروید و وارد غار قلعه جمال شوید.
همچنین روستای تفریحی و گردشگری و تاریخی وانشان، داری ارگی به نام ارگ وانشان است که یک اقامتگاه بومگردی در آن قرار دارد، به نام ماه نشان.
از دیگر جاذبهها و مناطق تاریخی روستای وانشان میتوان به موارد زیر اشاره کرد :
قلعه تاریخی وانشان، برج حاج فرج الله، مزرعه امیریه، چشمه لمبی، کوه دیگا و برج دیدهبانی معروفش به نام بابادودورشاه، مقبره پهلوان علی، آرامگاه سید کرار (سید کرار بنا به قول بزرگان و معتمدین روستا به امام سجاد (ع) میرسد.)، کوه محد حیدر، قلعه جمال و حسن آباد
این روستا در استان اصفهان، در جنوب شهرستان گلپایگان و شمال خوانسار قرار گرفته است.
سهولان نیز یک روستای تفریحی و گردشگری است که آثار تاریخی بسیار زیبایی، علاوه بر تفریح برای گردشگران دارد. سهولان در آذربایجان غربی قرار گرفته است؛ پس از این روستا باید انتظار آب و هوای خنک و حتی سرد داشته باشیم. زبان مردم روستا کردی است و در زبان کردی سهولان به معنای یخ است.
خانههای روستا در میان یک دره با سقفهای مسطح قرار گرفتهاند.
شغل اصلی مردم روستای سهولان کشاورزی است، به دلیل شرایط آب و هوایی و بارش مناسب، انگور، سیب، بادام، گردو، جو، نخود، عدس و گندم به راحتی کشت میشوند. اما در کنار کشاورزی، تولید صنایع دستی مانند انواع قالی، گلیم، جاجیم و جوراب بافی هم توسط مردم روستا انجام میشود. مواد اولیه صنایع دستی نیز از پشم حیوانات دامی بدست میآید.
غار سهولان یا غار لانه کبوتر، بعد از غار علی صدر بزرگترین غار آبی ایران با بیش از 300 مسیر آبی است که در روستای تفریحی و گردشگری سهولان قرار دارد.
این غار با دریاچهای شناخته میشود که عمق آن در بعضی جاها به 30 متر میرسد. از طرفی ارتفاع غار تا سطح دریاچه حدود 50 متر است.
قلعه تاریخی اوریس و مسجدقدیمی روستا نیز از جاذبههای گردشگری و تفریحی روستای سهولان است.
برای سفر به سهولان باید ابتدا خود را به آذربایجان غربی برسانید، سپس به شهرستان مهاباد بروید. از مهاباد تا سهولان 43 کیلومتر فاصله است. بعد از مهاباد، وارد جاده برهان شوید، این جاده همان جاده مهاباد به بوکان است. در 35 کیلومتری بوکان، روستای سهولان واقع شده است.